Taksim Meydanı’nda kamusal alan inşasının başlangıcı da Cumhuriyet’in modernlik projesinin sonucudur. Türkiye deneyiminde, kentsel ölçekte çağdaşlaşma her zaman merkezi yönetimin kararları doğrultusunda gerçekleştiği için meydanın hikayesinde tarih boyunca siyasi tavırlar etkin rol oynamıştır. Bu bağlamda Taksim’in fiziksel dönüşüm süreci aslında siyasi gücü elinde tutan yönetimin toplumsal dönüşüm çağrısıdır. Temel amacı modernleşme olan bu çağrının mesajları planlanma ve mimarlık aracılığıyla verilmek istenmiştir.

Bakırköy, İstanbul metropolünün en önemli alt merkezlerinden biridir. Özgürlük Meydanı da bu merkezin en aktif kentsel kamusal alanıdır. Meydan, önemini hem çevresindeki kamusal yapılardan hem de yüzyılı aşkın süredir kullanılan demiryolu istasyonundan almaktadır. Bakırköy, ulaşım ilişkilerinin düğüm noktası olması, toplu taşıma duraklarının meydan aksı üzerinde konumlanması ve bölgedeki en önemli ticari yaya akslarından biri olan Fahri Korutürk Caddesi sebebiyle günün her saatinde canlılık göstermektedir.

İstanbul’un en karakteristik coğrafi yapılarından biri olan Haliç, Boğaziçi’nden giriş yapılarak Tarihi Yarımada’yı ve Beyoğlu bölgesini birleştiren su yüzeyinin tanımladığı kıyı bölgesidir. Bölgenin sınırlarını su yüzeyi ve topoğrafyayı oluşturmaktadır. Bu ikili yapı, aynı zamanda barındırdığı yaşamın mekansallaşmasıyla Haliç semtlerini ve onun kentsel silüetini oluşturmaktadır.