DENİZLİ HÜKÜMET KONAĞI MİMARİ PROJESİ VE YAKIN ÇEVRESİ KENTSEL TASARIM PROJESİ YARIŞMASI
Tarihsel ve kültürel açıdan irdelendiğinde Denizli ili sosyal ve ekonomik açıdan her dönemde bir merkez olma özelliği göstermiştir. Kentin sahip olduğu doğal yapı ( gerek eko sistem gerek se jeolojik yapı) zaman zaman kentin fiziksel olarak zarar görmesine neden olsa da her zaman yeni başlangıçlar için de bir fırsat yaratmıştır.
Uzay fotoğraflarına bakıldığında kentin ulaşım sistemi açısından bir düzeni olduğu görülmektedir. Ne var ki özellikle kent içi ulaşım açısından diğer kentlerde karşılaşılan sıkışıklık duygusu Denizli’ de de yoğunlukla hissedilmektedir.
Özellikle Cumhuriyetin ilk 50 yılında yapılmış yapıların ( kamusal yapılar; eğitim/ yönetim) yeşil sistemi içinde konumlandığı fark edilmektedir.
Öte yandan kent bütününde yağ lekesi gibi öbek öbek duran yeşil dokunun oran olarak düşük olmamakla birlikte kentsel doku içinde bir sistematiğin olmadığı görülmektedir. Bu nedenle mekansal gelişim ve etkileşim şemasında da gösterildiği gibi kentin Tarihi lise, Çınar meydanından başlayarak, Hükümet konağı, kale içi bölgesi, ve antik Leodikia bölgesine kadar uzanan aksı ana omurga olarak değerlendirilmek durumundadır.
Bölge için bir anlamda kenti onarma hamlesi olarak yorumlanabilecek bu tasarımda mekansal kuruluşun temel öğesi ise sütunlu caddedir. Gerçekten de antik dönem kentleri irdelendiğinde hemen hemen tümünde sütunlu caddenin olduğu ve mekanların bu cadde etrafında geliştiği görülmektedir. Bizim önerimizde sütunlu cadde diye tanımladığımız omurga öndeki yapı bloklarının arkasında gelişmekte , bir uçta tramvay durağı ile diğer uçta otogardan gelen yan yola bağlanmaktadır. Bu iki uç aynı zamanda yer altı otoparklarının ve yaya hareketinin de esas omurgasını oluşturmaktadır.
Sütunlu cadde etrafındaki mekansal kuruluş ise esas olarak öndeki yapısal doku ( kongre merkezi, yönetim- oda kütüphanesi, meydan, müze) ve amfi tiyatro ile yeni hükümet konağı ve kent bahçesi şeklinde tanımlanmaktadır. Sütunlu cadde bu öneride alış-veriş, eğlence, kültürel etkinlikler için kullanılacağı öngörülmüştür. Bu amaçla kotlardan yararlanarak kolay ulaşılır mekansal düzenlere yönelinmiştir.
